Twee keer per week nemen de bazen ons mee naar Zeumeren. Dat is een grote waterplas, waar we lekker kunnen zwemmen, en waar we een rondje omheen mogen hollen. Flink rondje wel. De bazen zitten dan een beetje moeilijk te balanceren op zo'n ding met 2 wielen, een fiets noemen ze dat geloof ik, en zeggen dan dat ze hard moeten werken en wel 6 of 7 kilometer of zo moeten rijden. Ha, wij lopen minstens twee keer zo ver. En twee keer zo hard.

Noor en Lotje doen helemaal idioot veel, ik gedraag me wat meer naar mijn leeftijd en houd het beschaafd. Hoewel ik als ik aan de fiets vast zit wel altijd probeer of ik niet tóch voor kan komen op Noor, maar dat lukt niet zo goed. En als Lotje voorop mag lopen wil ik helemáál graag inhalen. Maar dat gaat ook al niet. En ondertussen zegt de bazin dan blij dat ze niets hoeft te doen, en dat wij sledehonden zijn.

Het lijkt net echt op de foto, maar in werkelijkheid zag Noor de schapen helemaal niet staan. Ze vond ze ook niet eng of zo, nee, ze zag ze gewoon niet.  Ze zag alleen maar mij, en wilde niets liever dan dicht bij mij blijven.

Achteraf bekeken had ik misschien zelf even moeten gaan rennen, maar ik verwachtte eigenlijk ook wel wat meer advies van de herder over wat ik moest doen. En dat  bleef helaas uit.

Ach, het was een leuke dag, 's morgens lekker gewandeld, en 's middags dus die schapen eens van dichtbij  bekeken. In de regen, dat was wel jammer, maar het had slechter gekund.
 
Er wordt in principe iedere zaterdag met de schapen gewerkt, dus ik kan altijd een keer bellen of ik nog eens langs kan komen, kijken wat Noor doet als er geen 35 andere hyper-Pyri's  rondrennen. En vindt ze het dan nog steeds niets, dan ga ik zeker een keer met Lotje kijken. Want die zou toch echt wel aanleg moeten hebben. Grote zus Prisha heeft dat nl zeer zeker...

Het leven is een stuk rustiger geworden nu Jardy een eigen familie heeft. Ik kan eindelijk gewoon weer bij het hek de boel in de gaten liggen houden, en de baas begroeten als ze thuis komt. Noor en Lot doen (meestal) braaf wat ik zeg, dus dat gaat ook goed.
 Als ik een keer blaf tegen Lot ligt ze meteen ondersteboven, die kan ook niet veel hebben!
De bazin zegt dat ik Noor eens wat vaker op haar nummer moet zetten, maar ja, waarom zou ik? OK, ze is best lastig, af en toe, hangt in mijn nek als het etenstijd is, maar ja, het is wel mijn kind hè... 

De bazin heeft trouwens ook rare neigingen tegenwoordig, we gaan minstens twee keer per week fietsen met haar. Nou ja, zíj doet niet veel, eigeijk, wij trekken haar vooruit, daar komt het op neer. Maar het is wel leuk, wij mogen ons de poten uit het lijf rennen, en ook een heel stuk loslopen rond  Zeumeren, lekker zwemmen en achter de futen aan. Leuk!