Therapeutisch knuffelen

Vandaag heb ik de twee reutjes meegenomen naar het verpleeghuis waar mijn demente moeder woont. Een mooie les in socialiseren voor de pups, en een fantastisch extraatje voor de bewoners. Allemaal de pups een keer op schoot, aaien, en er mee op de foto.
Na een half uur hadden Kiros en Kadran de pijp wel aardig leeg, zoiets is wel erg vermoeiend voor ze. En mee in de auto zijn ze ook nog niet erg blij mee. 

Gisteren moest het hele spul ook al mee, naar de dierenarts om ingeent te worden. De meeste pups ondergingen het redelijk gelaten, op een gil na wanneer de naald in de huid gestoken werd.
Karlotta was de enige die helemaal geen krimp gaf, en Kiros deed na afloop een uitval naar Daan, de dierenarts. Hij kon er wel om lachen. Kiros is duidelijk de macho van het spul. Ze zijn allemaal ook kerngezond verklaard (niet dat ik daar aan twijfelde).